هر انسانی برای خود احترامی قائل است . زمانی که به عقاید ،کارها وسلیقه های افراد در حد ومحدوده خودشان احترام بگذاریم وسعی نکنیم همیشه در پی رد کردن آنها برآییم دیگران ما را به رسمیت می شناسند چرا که مردم عادتا با کسی که به آنان احترام بگذارندونسبت به ایشان ابرازتوجه وقدردانی کنندانس والفت می گیرندپس برای جلب مردم آنچه می خواهند باید به آنان بخشید . بدیهی است که مردم برای دوستی ورزیدن با افراد مال و منزل نمی خواهند بلکه صرفاً خواهان احترام و بزرگداشت خود از سوی آنان می باشند . چرا که مردم خود را دوست دارند و هر کس برای خودش جهانی دارد مملو از آراء وعقاید و نظرات متعددی که همین عقاید انسانها رااز هم جدا می کند و دنیای هر فردی برای خودش محترم است پس کسی که به آنان احترم بگذارد و به عقاید آنان توجه نماید . دوست می دارند وکسانی را که عقاید آنان را نادیده گرفته و به شخصیت آنان احترام نمی گذارند نزد آنان هیچ محبوبیتی ندارد .

ممکن است بپرسید چگونه به مردم احترام بگذاریم ؟ چگونه نشان دهیم که به آنان توجه داریم ؟

در خطبه 192 نهج‌البلاغه، امام‌علی(ع) می‌فرماید اگر قرار باشد ما در زندگی به چیزی تعصب بورزیم و ایستادگی کنیم و از آن عبور نکنیم، آن اخلاق است:

 «فَإن کانَ لا بُدَّ مِنَ العَصَبِیه.. فَلیکُن تعصُّبُکم لِمَکارمِ الْخِصالِ و مَحامِدِ الأفعالِ و مَحاسِنِ الأمورِ» 

نکته زیبا اینجاست که امیرمؤمنان(ع) اخلاق را فقط خصلت نمی‌داند. فقط رفتار هم نمی‌داند. خصلت هست، رفتار هست، فراتر از این هم هست. همان‌طور که در ادامه خواهیم دید که ایشان میدان اخلاق را خیلی وسیع و در تمام امور زندگی می‌بیند.

کارهای نیک را می توان به دو دسته فردی و اجتماعی تقسیم کرد. بخش فردی آن به حوزه امور اخلاق فردی بازمی گردد که از آن به خودسازی یاد می کنند و بخش اجتماعی آن همان هنجارهایی است که می بایست انسان مراعات کند

یکی از هنجارهای اجتماعی که ارتباط تنگاتنگی نیز با اخلاق فردی پیدا می کند، هنجار احترام به دیگری است. احترام در آموزه های قرآن از آن جایی اهمیت پیدا می کند که با مسئله کرامت انسانی ارتباط تنگاتنگی دارد. به این معنا که عدم رعایت این هنجار به معنای هتک حرمت انسانی و زیرپا گذاشتن کرامت انسانی است. در حقیقت کرامت انسانی این اقتضا را دارد تا هر شخصی با دیگری چنان رفتار کند که انسانیت آن را می طلبد. در این نوشتار به این مسئله از دیدگاه قرآن پرداخته می شود تا با تحلیل آیات آن نقش مهم رعایت احترام دیگری را دریابیم.

این روزها فرزندان ما با آدم‌هایی از نژادها، مذاهب، و فرهنگ‌های مختلف در رابطه هستند. در کلاس درسشان ممکن است بچه‌هایی از فرهنگ‌هایی کاملاً متفاوت با شما حضور داشته باشند. بعضی از والدین از اینکه در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که تفاوت فرهنگی این چنین زیاد است راضی هستند. بعضی دیگر از والدین در این زمینه تردید دارند، مخصوصاً اگر خودشان زیاد با افرادی از فرهنگی متفاوت با خودشان رفت‌و‌آمد نداشته باشند. خیلی از بچه‌‌ها در این زمینه از مادروپدرشان جلوتر هستند و در دایره دوستان و همکلاسی‌هایشان افراد متفاوت‌تری دیده می‌شود. بااینحال، این وظیفه والدین است که فرزندانشان را آماده کنند که در جوامعی زندگی کنند، درس بخوانند و کار کنند که حتی ممکن است از این هم متفاوت‌تر شود. 

اگرچه وقتی اتفاق ناگواری برای ما می‌افتد، مثبت نگاه کردن به آن تا حدی غیر ممکن به نظر می‌رسد اما حداقل می‌توان اجازه نداد اتفاقات منفی تمام نگاه شما را به زندگی در برگیرد.
یک مشاور و روان‌شناس با اشاره به داشتن افکار مثبت اظهار کرد: در صورتی که به طور ذاتی فرد منفی‌بافی هستید، به مدت بیشتری برای تغییر این دیدگاه نیاز دارید. نخستین قدم برای این دیدگاه این است که افکار منفی خود را بشناسید.
مریم ملک صالحی تصریح کرد: بعد از شناسایی اندیشه‌های منفی خود، سپس یک قدم به عقب برداشته و از خود این سؤالات را بپرسید: